สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้ตื่นเต้นมากๆ นะครับ จะต้องไปคุยกับฝรั่ง คุณไมเคิลกับคุณคริสติน ซึ่งเป็นกลุ่มชาวต่างชาติที่ระดมเงินบริจาคด้วยการเช็ดกระจกเพื่อช่วยน้ำท่วม (ดูได้ที่ลิงก์นี้นะครับ http://vimeo.com/31590571) โดยมีคุณมล เป็นล่ามให้นะครับ อันที่จริงคุณมล นี่ละครับที่แนะนำผมให้ได้รู้จักกับคุณไมเคิลและคุณคริสติน และที่เรารู้จักกันก็เพราะว่า คุณมล และคุณชยุตม์ (น้องชายคุณมล) เป็นอาสาสมัครที่เข้ามาใช้ข้อมูลใน Thaiflood.com แล้วได้ปรึกษาร่วมกันในการเข้าช่วยเหลือผู้ประสบภัย
ผมจำได้ดีว่าครอบครัวของคุณมล และคุณชยุตม์ นั้นสุดยอดแค่ไหน ในการเข้าพื้นที่ต่างๆ ส่วนตัวอยากสื่อให้เพื่อนๆ ทราบว่า อาสาสมัครหลายท่านนั้นจะกลายเป็นมืออาชีพกันหลายราย หลายกลุ่มเลยครับ เพราะว่าทุ่มเท ตั้งใจ และเรียนรู้ ในการเข้าช่วยเหลืออย่างจริงจังครับ จนคุณชยุตม์ได้เป็น igniter อีกท่านหนึ่งในการขึ้นพูดเมื่อครั้งที่ 5 ที่ผ่านมาครับ
กลับมาที่การที่ได้มีโอกาสพบกับคุณไมเคิล และคุณคริสติน ก็เพราะว่า คุณมล บอกกับผมว่า ทางกลุ่มชาวต่างชาติอยากที่จะสนับสนุนคนที่ทำงานช่วยเหลือผู้ประสบภัยในระยะฟื้นฟูอย่างจริงจัง ทำให้คุณมลนึกถึงผมขึ้นมา แล้วนัดหมายเพื่อให้เราได้พบเจอกัน ดังนั้นคุณมล จึงต้องมาร่วมคุยกันด้วยทั้งในฐานะอาสา เพื่อน คนแนะนำ และล่าม ไปด้วยในตัว ผมขอบคุณ คุณมล มากๆๆๆ นะครับ ที่เป็นเหมือน ฑูตอาสา ที่ทำให้เกิดการเชื่อมโยงสิ่งดีๆ ในสังคมไทยครับ
เรานัดหมายกันตอน 2 ทุ่ม ที่ Central World เสียงคุณมล ดีใจมากที่ผมมาคุยตอนค่ำได้ เพราะงานคุณมล ยุ่งมากๆ ผมจึงบอกให้คุณมลเข้าใจว่า สำหรับผมแล้วสามารถเคลื่อนตัวไปหาได้ ไม่ต้องกังวลใจใดๆ ส่วนตัวผมนะครับ ผมจะไม่ใช้ความพิการเป็นข้ออ้างในการทำงาน โดยเฉพาะการที่ต้องออกไปพบปะผู้คนนอกบ้าน ความเหมาะสม ช่วงเวลา ภารกิจของผู้คน ความสำคัญของเนื้องงาน กาละเทศะ ผมจะไตร่ตรองให้ดีที่สุด แต่ผมจะใช้ความพิการในการเป็นเครื่องมือแสดงถึงความมุ่งมั่น ตั้งใจ และการก้าวข้ามอุปสรรค ให้สังคมได้เห็นเท่านั้นเองครับ
การคุยนั้นได้อรรถรสมากนะครับ จะ 4 ทุ่มแล้ว ทางศูนย์การค้า Central World ปิดไฟแล้ว แต่พวกเรายังไม่ลุกกันเลย จนไฟถูกปิดหมดถึงได้รู้สึกตัวกัน รีบออกมาบ๊ายบายกันที่หน้าลิฟท์แทน คุณไมเคิลและคุณคริสติน น่ารักมากๆ นะครับ เออ....คือว่า ทั้งหน้าตา และความรู้สุก เลยนะครับ ชอบตอนที่คุณไมเคิลพูดว่า "ฝรั่งฟังไม่รู้เรื่อง" ตอนผมอธิบายให้คุณมลฟังยาวๆ เพราะคุณไมเคิลพอฟังภาษาไทยได้ครับ บางครั้งก็พูดไทยกับผมด้วย แถมทั้งสองคนยังให้กำลังใจผมอีกต่างหากเรื่องการพูดภาษาอังกฤษ คุณไมเคิลยังเขียนบล็อกถึงการได้พบกันด้วยครับที่ลิงก์นี้ http://bangkokvanguards.wordpress.com/2012/02/22/will-chair/ ครับ ภาพข้างล่างก็เอามาจากของคุณไมเคิลนะครับ
คุณไมเคิลและคุณคริสติน สนใจหลายโครงการมากนะครับ ซึ่งเดี๋ยวผมก็จะต้องมาทำการบ้านต่อครับ เพราะ 1 ในหลายโครงการที่สนใจ รวมโครงการ "ถุงยังชีพถาวร เพื่อการฟื้นฟูอาชีพผู้ประสบภัย" ด้วย ซึ่งโฟกัสไปในพื้นที่ของจังหวัดชัยนาทครับ เร็วๆ นี้ก็จะมีการนัดหมายกันเพื่อลงสำรวจพื้นที่ และประชุมเตรียมงานนะครับ คืบหน้าอย่างไรก็จะรีบนำมาเล่าให้เพื่อนๆ ได้อ่านติดตามนะครับ
ส่วนตัวได้คุยกับคุณไมเคิล และคุณคริสตินแล้ว แอบจะอดคิดถึงคนไทยบางคน บางกลุ่ม ก็ต้องถอนหายใจไว้ข้างใน ไม่อยากให้คนไทยทำร้ายกันเอง ชาวต่างชาติเขายังรักคนไทย ช่วยเหลือคนไทย ด้วยความจริงใจ อยากฝากบทความนี้เพื่อเป็นกำลังใจให้กับเหล่าอาสาสมัครทุกท่านนะครับ มหาอุทกภัยที่ผ่านมาได้ อาสาสมัครมีบทบาทมากจริงๆ ครับ ขอบคุณคุณมลอีกครั้ง หลายๆ ครั้ง ขอบคุณคุณไมเคิล คุณคริสติน และกลุ่มชาวต่างประเทศ ที่ช่วยเหลือคนไทย และไม่ลืมขอบคุณพี่ปรเมศวร์ มินศิริ ที่ได้ให้โอกาสผมในการใช้ความรู้ความสามารถช่วยเหลือคนไทยด้วยกันเองเช่นกันครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น