24 กุมภาพันธ์ 2555 @ ร่วมประชุมสมัชชาภาคกลาง เพื่อเข้าสู่ทศวรรษที่ 2 ที่ชลพฤกษ์ รีสอร์ท จังหวัดนครนายก

สวัสดีครับเพื่อนๆ บทความนี้เป็นอีกครั้งกับการมาร่วมสมัชชาภาคกลาง ของ สช. ที่ชลพฤกษ์รีสอร์ท จ.นครนายก ตามที่พี่ดวงพรชักชวน เพราะว่าในการประชุมนัดนี้เปรียบเสมือนการมาทบทวนว่าจังหวัดชัยนาทกำลังทำอะไร และต้องการจะทำอะไรในอนาคต ทำอย่างไร ใครเป็นคนทำ จะชักชวนใครทำในส่วนที่ควรจะทำ รวมทั้งประเด็นของการทำงานระดับจังหวัด ระดับกลุ่มจังหวัด ที่สอดคล้องกัน นับเป็นจุดเริ่มของระบบสมัชชาของปี 2555 ครับ

ครั้งนี้พี่ดวงพร อิฐรัตน์ ก็ได้ให้โอกาสผมอีกครั้งในการเพิ่มประสบการณ์ชีวิต และได้มาร่วมประชุมกับคุณประภากร ประสิทธิ์ (รองปลัด อบต.หาดอาษา) บรรยากาศ ความรู้สึกเหมือนเดิม คือ รู้สึกอีกครั้งที่เหมือนทุกท่านเป็นคนคุณภาพที่มาร่วมการประชุม ทุกท่านดูสนใจ เข้าใจ ให้ความร่วมมือ แม้เป็นกิจกรรมสันทนาการ คุณจิตนาก็เก่งมากๆ ครับ ที่มีกิจกรรมใหม่ๆ มาตลอดครับ


ภาพถ่ายร่วมกัน พี่ดวงพร อิฐรัตน์ (ซ้าย)
ผมอยู่กลาง และคุณประภากร ประสิทธิ์ (ขวา)









เดิมผมนั่งกลาง แล้วผมคิดว่าไม่มีประสิทธิภาพในการสื่อสาร
พอผมมานั่งด้านข้างแทน ดูจะทำให้พี่ประภากร สบายใจขึ้น
เวลามีอะไรสงสัยก็สามารถปรึกษาพี่ดวงพร ได้เลยครับ














ทุกคนร่วมกิจกรรมอย่างสนุกสนาน แบบว่าผมหมดสิทธิ์เลยครับ


แล้วก็เข้าสู่บรรยากาศวิชาการนิดๆ ก่อนแยกกลุ่มของแต่ละจังหวัด



ผมกำลังเสนอเรื่องการขุดลอกลำคลอง และแม่น้ำ 
ให้เป็นภารกิจสำคัญระดับหัวเรื่องของสมัชชา สช. ครับ










คุณประภากรกำลังทุ่มเทร่างแผนจังหวัด
และความร่วมมือของกลุ่มจังหวัดอยู่ครับ





บรรยากาศสบายๆ แต่ตั้งใจมากๆ ของทุกจังหวัด และกลุ่มจังหวัดครับ







โดยรวมของงานนั้น ผมได้เหนหลักการทางวิชาการ และการลงมือทำของสมาชิกสมัชา ทำให้มีข้อคิด 2 ประเด็น ประเด็นแรก การดำเนินการของสมัชชานั้นสามารถเคลื่อนงานได้ ในระดับของการเคลื่อนแบบบังคับเคลื่อน คือเคลื่อนแบบเอาการประชุมมาเคลื่อน ซึ่งก็เปรียบเสมือนการทำงานในระบบ ที่ผมคิดว่าก็ยังคงมีความจำเป็นอยู่ เนื่องจากอาจจะด้วยภารกิจของทุกท่าน และงานลักษณะนี้ก็เป็นความเสียสละของทุกท่าน จึงต้องใช้งานประชุมมาเป็นหลักสำคัญ

อีกประเด็นคือ การเคลื่อนตัวเอง ทั้งโดยการเคลื่อนตัวเองแบบที่มาร่วมงานแล้วกลับไปเคลื่อน หรือจะเคลื่อนงานแม้ไม่เคยเข้าประชุมเลย ซึ่งประเด็นหลังนี้ผมสนใจมากกว่า วันนี้ผมอาจจะยังคิดอะไรไม่ออก เพราะว่า ยังใหม่กับงานในลักษณะนี้อยู่ เพียงแค่มีความรู้สึกเท่านั้นเองว่า การคิด และลงมือทำเอง โดยชุมชนที่รวมตัวกันเคลื่อน แล้วมีพี่เลี้ยงลงพื้นที่ น่าสนใจมากกว่า แต่ผมคิดว่า อีกไม่นานคงจะรีเอทได้อย่างแน่นอนครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Follow me on Twitter
Visit me on Facebook