1 มิถุนายน 2555 @ ปะชุมโครงการปลูกสวนไผ่ (โครงการถุงยังชีพถาวรเพื่อการฟื้นฟูอาชีพผู้ประสบภัย) และเยี่ยมพื้นที่โครงการ ที่ต.ธรรมามูล จ.ชัยาท

สวัสดีครับเพื่อนๆ หลังจากงานวันรับเสด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ เมื่อวาน ผมก็ต้องรีบกลับบ้าน ซึ่งแต่เดิมนั้นตั้งใจว่าจะนอนค้างที่ชัยนาท แต่ว่าไม่ไหว ร้อนมากๆ ครับทำให้ต้องเอาน้ำราดตัว ตัวเปียกแฉะหมด แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ผมก็จะร้อนมากๆ ดังนั้นจึงต้องกลับบ้านไปเช็ดตัว ขับถ่าย รุ่งขึ้นคือวันนี้ก็รีบมาใหม่ โดยผมไปแวะคุยงานเรื่องการขายสมาชิกเว็บไซต์เรียนรู้ภาษาอังกฤษ ส่วนพี่หนุ่มไปเยี่ยมเกษตรกรที่ใช้วิธีเกษตรอินทรีย์

จากนั้นช่วงบ่ายเราก็นัดหมายพี่ดวงพร อิฐรัตน์ และกำนันธวัชชัย ไปประชุมร่วมกันที่ศูนย์การเรียนรู้พันธุ์ข้าวชุมชนดักคะนน ต.ธรรมามูล จ.ชัยนาท ในเรื่องของโครงการปลูกสวนไผ่ บนเนื้อที่ 10 ไร่ ซึ่งที่ดินที่เหมาะสมนั้นเราพิจารณาแล้วเป็นที่ดินของคุณแม่ของกำนันธวัชชัย น้ำท่วมถึง ที่ดินกับแม่น้ำเจ้าพระยา น้ำท่วมสูงระดับ 1.50-2.00 เมตร ผมคิดว่าเป็นระดับที่น่าสนใจหากมีน้ำท่วม ลำดับขั้นการคุย ดังนี้ครับ
  • ต้องปรับหน้าดินให้เหมาะแก่การทำสวนไผ่ก่อน โดยใช้รถแม็คโคร โดยรอการออกแบบพื้นที่
  • เตรียมพันธุ์ไผ่กิมซุ่ง ตามจำนวนไร่ที่ปลูก คร่าวๆ คือไร่ละ 100 ต้น
  • วางแผนว่าในวันลงกล้าพันธุ์ไผ่นั้น จะมีอาสาสมัครกลุ่มต่างๆ มาร่วมกิจกรรม กลุ่มหลักคือ BangkokVanguards และผมจะเปิดรับจากทางอินเตอร์เน็ต ผมจะลองพยายามให้คนพิการเข้ามามีส่วนร่วมบ้างด้วยครับ
  • ผมขอนำเอาผลการคุยต่อยอดจากการคุยนอกรอบกับทางกำนันธวัชชัยว่า ทางกำนันยินดีจะบริจาครายได้ส่วนหนึ่งจากการทำสวนไผ่เข้ากองทุนที่จะใช้สำหรับสนับสนุนการทำสวนไผ่ให้กับเกษตรกรท่านอื่นอีกด้วยครับ โดยให้ติดต่อกัน แบบนับรวมเริ่มต้นปลูกจนครบ 10 ปี
  • ส่วนเรื่องการตลาดนั้น ผมจะเป็นคนดูแลด้านนี้ โดยผมจะหาคนที่เหมาะสมต่อไปครับ






กำลังนั่งประชุมกันอยู่ครับ






ป้ายแสดงกิจกรรมภายในศูนย์การเรียนรู้น 
ที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ทรงทอดพระเนตร







นำภาพมาต่อกันได้ตามที่เห็นครับ 
หน้ากว้างที่ดินในโครงการถุงยังชีพถาวรฯ ประมาณ 100 เมตร
ลึกเข้าไปจนสุดถึงริมแม่น้ำเจ้าพระยาครับ



ผมมาหลบแดดอยู่ตรงใต้ต้นกระท้อน กำนันก็บิดกระท้อนให้ผมกินครับ เนื้อนุ่มอร่อยมาก มาเห็นบ้านกำนันแล้ว เมื่อเทียบกับศูนย์การเรียนรู้ฯ ก็ตามระเบียบครับ คนที่ทำงานทุ่มเทเพื่อส่วนรวมมักละเลยเรื่องส่วนตัว ดังนั้นโครงการปลูกสวนไผ่นี้ มาทำบนที่ดินของกำนัน ผมรู้สึกว่า น่าจะเป็นการตอบแทนการกระทำความดีเพื่อผู้อื่นให้กับกำนัน ด้วยเช่นกันครับ ที่สำคัญคือโครงการนี้จะสำเร็จได้เราต้องเลือกคนที่เข้าใจ เลือกคนที่เสียสละ และมีความรับผิดชอบสูง ครับ






ถ่ายภาพร่วมกันครับ (จากซ้ายไปขวา)
พี่ดวงพร ผม กำนันธวัชชัย และพี่หนุ่ม



ที่เข็นผม คือ น้องต้น คนขับรถคนใหม่ครับ




รถเข็นไปได้ทุกที่ครับ ถ้าใจอยากไป


เดี๋ยวเราต้องรีบไปแล้วครับ เพราะว่ากำนันก็มีธุระไปประชุมกับทางจังหวัด ส่วนเราก็ต้องไปเยี่ยมเกษตรกรที่ร่วมโครงการถุงยังชีพถาวรฯ กับเราครับ เพื่อนๆ ตามอ่านได้ที่ลิงก์นี้ครับ และสำหรับโครงการสวนไผ่นั้น ผมจะนำความเคลื่อนไหวทุกครั้งมาให้เพื่อนๆ อ่านครับ ผมเองก็ตื่นเต้น และลุ้นไปกับโครงการนี้อย่างมากอีกโครงการหนึ่ง เพราะว่า อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ปัญหาอันยาวนานของเกษตรกรในพื้นที่น้ำท่วมได้ครับ ผมหวังลึกๆ แบบนั้นนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Follow me on Twitter
Visit me on Facebook