เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 2553 น้องสาวคนเล็กกับเพื่อนสมัยเรียนมหาลัยด้วยกัน ชื่อ ชัย ก็ได้จัดงานเลี้ยงแต่งงานร่วมกัน ซึ่งพิธีการนั้นจัดไปนานแล้วเมื่อเดือนตุลาคม เป็นการภายในเฉพาะญาติๆ เป็นการจัดงานที่บ้าน ไม่ได้ไปเลี้ยงที่โรงแรม เห็นช่วยๆ กันเตรียมงาน ผมก็สบายหน่อยครับ ออกจากห้องก็เจอโต๊ะจีนเลย ใกล้มากๆ น่าจะไม่ถึง 10 เมตรเลยครับ ก็กะว่ากินเสร็จก็เข้าห้องเลย ผมจึงนำภาพมาฝากดูกันครับ
ซ้าย (เจ้าบ่าว) ขวา (เจ้าสาว) กลาง เป็นลูกพี่ลูกน้องอีกคนครับ
ในบริเวณงานทั้งหมด ผมชอบมุมนี้ที่สุดครับ
กำลังร้องเพลง Way back into love ทำให้ผมคิดถึงใครบางคนเลย
เบื้องหลังของงานอีกคน อากู๋มาโนชญ์ โรจน์บัวทอง
ผมดีใจมากได้พบกับ อาจารย์ ดร.พิเชษฐ์ ลิ้มสุวรรณ ที่มาเป็นเกียรติ ร่วมเป็นประธานในพิธีด้วยครับ ดีใจที่อาจารย์ยังจำผมได้
ได้เจอเพื่อนเก่าแถวบ้าน และเรียนโยธินบูรณะมาด้วยกัน
และก็นั่งโต๊ะเดียวกันกับพี่จันดี กิตติบวร (นักขายประกันชีวิตมืออาชีพ)
เพื่อนเก่ามากๆ อีกคน ตี๋อ้วน อดทนรถติดมาทัจานสุดท้ายจนได้
ตบท้ายด้วย น้องน้ำอุ่น ลูกตี๋อ้วนเอง น่ารักมากครับ
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมรู้สึกยินดีกับน้องสาว และระหว่างที่ร่วมงานก็ทำให้นึกถึงเรื่องราวเก่ามากมาย รวมถึงเรื่องในปัจจุบันที่ผมกำลังดำเนินอยู่ เพียงแต่ว่า ไม่น่าเชื่อว่า ผมคิดว่าตัวเองสัก 60 แล้ว ทั้งๆ อายุผม 38 ปี รู้สึกได้เลยว่า เวลาของผมเหลือน้อยเต็มที่ ซึ่งเป็นเรื่องแปลก เพราะมีความรู้สึกอย่างนี้มานานมากแล้ว
ไม่เป็นไร เหลือเท่าไหร่ ลุยกันต่อครับ ถ้าเพื่อนๆ ยังไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำ รักที่จะทำ ผมเสนอแนะว่า ก็รีบๆ กันหน่อยนะครับ เพราะว่าในความเป็นจริงแล้ว ชีวิตของคนเรานั้นสั้นนัก และไม่อาจคาดเดาได้ว่า เราจะตายเมื่อไหร่ อุตส่าห์อ้อมมาตั้งไกล ก็อยากบอกเพื่อนๆ ว่า เร็วๆ นี้ ผมจะสร้างพื้นที่ใหม่ขึ้นมา กำลังเตรียมข้อมูลบางส่วนอยู่ เพื่อที่จะให้ได้เป็นข้อคิดกับผู้อ่าน กับโจทย์ที่น่าคิด น่าท้าทายว่า
" คุณเคยออกแบบการจัดงานศพของคุณบ้างหรือยัง ? "
เข้ากันมากเลยครับ เริ่มต้นที่งานแต่งงาน แล้วมาจบที่งานศพ ได้ไงเนี่ย งงเหมือนกันครับผม รอติดตามอ่านกันนะครับ
ขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
คนทุพพลภาพมืออาชีพ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
คนทุพพลภาพมืออาชีพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น