วันนี้ทาง AADP โดยคุณณฐวรรณ กุลครรชิต(ภรรยาคุณต่อพงศ์ กุลครรชิต ) และคุณมด พาน้องหวัง ซึ่งเป็นอดีตทหารนราธิวาส และถูกลอบยิง กระสุนโดนเข้าที่บริเวณคอตัดไขสันหลัง บริเวณ C5-C6 จนต้องเป็นคนทุพพลภาพ มีทหารอาสาสมัครชื่อ น้องไผ่ เป็นผู้ดูแลมาด้วยครับ ที่น้องหวัง มาคุยด้วยนั้น เป็นขั้นตอนหนึ่งที่ทาง AADP ตั้งใจให้คนพิการมาพบพูดคุยกับคนพิการคนอื่นๆ ที่อาจจะพอเป็นตัวอย่างได้ และที่มาหาผมก็เพราะว่า น้องหวัง สนใจที่จะวาดภาพกาแฟ เพื่อเป็นรายได้ครับ
ทุกคนมาถึง 10.00 น. อยู่จนถึง 12.00 น. มีคำถามหนึ่งนอกเหนือจากที่เป็นการสอนเทคนิคการวาดด้วยกาแฟ ซึ่งผมได้สอนข้อดีของการวาดภาพด้วยกาแฟทั้ง 6 ข้อให้น้องหวังไปแล้ว ก็คือ คุณมดถามผมว่า ผมแบ่งเวลาอย่างไร จึงสามารถทำงานได้มาก จึงได้ใช้คำอธิบายง่ายๆ ไปว่า ผมเรียกว่า "ทฤษฎีตาางสอน" ที่เราทุกคนที่เคยผ่านการเรียนหนังสือมาแล้ว ไม่ว่าระดับไหนก็ตาม ต้องเคยเรียนตามตารางสอนในแต่ละเทอม ซึ่งถือว่าเป็นตัวอย่างการแบ่งเวลา ครับ
น้องหวัง (นั่งรถเข็น) กับน้องไผ่ (ทหารอาสา-คนดูแล)
คุณมด (จนท.AADP)
คุณณฐวรรณ กุลครรชิต (ซ้าย) และคุณมด
น้องหวัง กำลังดูภาพ และคำอธิบายต่างๆ ครับ
ส่วนตัวถ้ามีการนัดหมายเวลาได้แล้ว ผมก็ยินดีนะครับ ที่จะแบ่งเวลาให้น้องๆ คนพิการเข้ามาพูดคุยได้ครับ แต่ในอนาคตผมก็ตั้งใจว่าจะจัดอบรมเชิงความรู้ และแนวคิด ที่ผมมี และมีคนจำนวนมากสงสัยว่าทำอย่างไร ถึงมีเนื้องานออกมามาก เบื้องต้นคงต้องเขียนบล็อก และพูดคุยแบบนี้เป็นรายบุคคลไปก่อนครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น