สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้สำหรับผมแล้วเป็นอีกวันที่มีคุณค่า ในการนำเสนอแนวคิดที่มีผู้ใหญ่ หรือผู้คนในแวดวงบอกว่า เป็นแนวคิดใหม่ๆ ที่หลุดกรอบเดิม ถ้าจะเรียกหรูๆ ก็ประมาณว่า "นวัตกรรมทางความคิด" แต่สำหรับถ้าเป็นการใช้คำอธธิบายให้โน้มเอียงมาทางวิทยาศาสตร์กึ่งธรรมะ ก็คือ การไม่ยึดติดกับถาวรวัตถุต่างๆ เพาะส่วนตัวผมเชื่อมั่นในจิตวิญญาณมากกว่าวัตถุ หรือแม้แต่ร่างกายของตัวเราเอง และก่อนเข้าเนื้อหาในการประชุม ผมอยากจะขอขอบคุณพี่ธีระวัฒน์ ศรีปฐมสวัสดิ์ (ประธานไอแอลนครปฐม) ครับ
เพราะพี่ธีระวัฒน์ พยายามให้ผมเข้าร่วมประชุม "การเตียมการรับมือภัยพิบัติสำหรับคนทุพพลภาพ" ในครั้งนี้ในนามไอแอลนครปฐม เพราะจริงๆ แล้ววันนี้ผมต้องไปงานเสวนา-อภิปรายของคณะนิเทศฯ จุฬาฯ บวกกับได้รับการชวนจากพี่สุ (สสพ.) จึงทำให้ผมได้มีโอกาสไปร่วมการประชุมครับ ซึ่งมี พญ.วัชรา ริ้วไพบูลย์ (ผอ.สสพ.) เป็นประธานการประชุม
ในการประชุม ผมได้รับฟังถึงความยากลำบากของเพื่อนๆ คนพิการรุนแรง หรือทุพพลภาพ ด้วยกันแล้ว บางเคสหวาดเสียวมาก และนึกไปถึงตัวเองที่ตัดสินใจถูก ที่ไม่ได้อพยพตัวเอง ออกไปอยู่ข้างนอก เพราะคงไม่มีที่ไหนดีที่สุดเท่าที่บ้าน แต่ก็แอบคิดในใจไม่ได้ว่า แล้วถ้าต้องออกละ จะทำอย่างไร เพราะประเทศไทย แค่ดูแลคนปกติยังทุลักทุเลเลย แล้วถ้าศูนย์อพยพต้องดูแลคนพิการรุนแรงละ จะทำได้อย่างไร
ในระหว่างที่คุย พอได้ทราบเรื่องราวมากมายจากเพื่อนๆ บวกกับได้รับฟังความตั้งใจของ สสพ. ผสมกับประสบการณ์ที่ตัวเองได้สัมผัสข้อมูลของผู้ประสบภัยมาตลอดที่เกิดมหาอุทกภัย รับรู้เรื่องการเข้าช่วยเหลือ ในสมองคิดหมุนวนติ้วๆ จนสังเคราะห์ความคิด ณ ตรงนั้น แล้วนำเสนอ การจัดตั้ง "ศูนย์อพยพเคลื่อนที่ภาคสนามสำหรับคนพิการรุนแรง" ซึ่งก็ได้รับความสนใจจากทาง สสพ. โดยผมจะเร่งทำเอกสารโครงการมาให้ทาง สสพ. ก่อนวันประชุมครั้งต่อไปในวันที่ 08-02-55 ครับ
การประชุมวันนี้มีความหมายกับผมมากนะครับ เพราะทำให้ผมต้องทำ proposal โครงการถึง 2 โครงการ และยังทำให้ผมได้เตรียมตัวสำหรับวันที่ 24-01-55 นี้ และเป็นประโยชน์ในการเตรียมตัวขึ้นพูดบนเวทีพลังบวกของกรุงเทพธุรกิจ ในวันที่ 09-02-55 ด้วยครับ
ดีจังเลยครับ ที่มีกิจกรรมดีๆแบบนี้
ตอบลบถ้าสามารถมีศูนย์อพยพเคลื่อนที่ได้ ผมก็กล้าอพยพออกไปครับ
ตอบลบ