สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้ผมมีภารกิจเดียวคือ ไปร่วมช่วยสอนนักศึกษาของมหาวิทยาลัยชีวิต ที่หันคา จังหวัดชัยนาท ซึ่งวันนี้เป็นครั้งที่ 5 จบคลาสในเทอมนี้ ออกเดินทางประมาณ 10.30 น. ให้ทัน 13.00 น. และก็ต้องยอมรับถึงการที่ตัวเองก็ยังเป็นนักศึกษาด้วยเช่นกัน จึงเร่งทำการบ้านส่งอาจารย์ตอนช่วงเช้าเช่นกันครับ ระหว่างเดินทางน้องผู้ช่วยที่ขับรถให้ด้วย แอบถ่ายภาพตอนหลับมาให้ดูเลยเอามาฝากด้วยครับ
ไปถึงคุณเพ็ญ กับน้องๆ อีกหลายคนรอทานข้าวกลางวันด้วยกันที่ ได้ออเดอร์กับข้าวไว้ล่วงหน้าแล้วด้วยครับกับคุณเพ็ญทาง facebook แล้วว่าอยากกิน ผัดพริกถั่วแบบไม่ต้องใส่เนื้อหมู และก็ไข่เจียว เนื่องจากในระยะหลังผมเริ่มสนใจทานอาหารมังสาวิรัติมากขึ้น ก็เรียกว่าปัจจุบันนี้ผมทานมังสาวิรัติ 33-50% น่าจะได้แล้วมั้งครับ และยังมีขนมจีนน้ำยาด้วยจึงกินอีกนิดประมาณครึ่งจับครับ แต่ก็เท่ากับว่ากินเกินโควต้าข้าวกลางวันครับ
วันนี้ตามหลักสูตรจะเป็นการคุยกันระหว่างอาจารย์กับนักศึกษา ถึงบทเรียนที่ผ่านมาทั้ง 4 บท และเสวนากันถึงการบ้านเดี่ยวในหัวข้อ "การจัดการสิ่งแวดล้อมที่อยู่อาศัยของข้าพเจ้า" โดยผมได้ให้นักศึกษาทุกท่านได้เล่าถึงการจัดการฯ ในบ้านของตัวเอง ก็พบปัญหาหลากหลาย ของแต่ละครอบครัว รวมทั้งปัญหาจากเพื่อนบ้าน และบางท่านก็เป็นปัญหาของเพื่อนบ้านเสียเองก็มีครับ
ในช่วงการมอบหมายการบ้านนั้น ก็มีงานกลุ่มของมหาวิทยาลัยอยู่ด้วย ก็น่าดีใจที่นักศึกษากระตือรือล้นที่นัดกันมาทำงานกลุ่ม อีกทางหนึ่งผมคิดว่ารีบทำก็ดีครับ จะได้ไม่ค้างเนื่องจากยังมีอีกหลายวิชาที่คงต้องทำงานกลุ่มส่งทางมหาวิทยาลัยเช่นกัน
ในขณะที่พูดคุยแลกเปลี่ยนกับทุกคนนั้น ผมแว๊บแวบในสมองเลยว่า คล้ายๆ กับที่ผมกำลังเรียนปริญญาโท ที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ แอบนึกไปถึงว่า หากทางมหาวิทยาลัยซึ่งมีการกำหนดคุณภาพทางการศึกษามาแล้วนั้น สามารถที่จะควบคุม และรักษาคุณภาพไว้ได้ มหาวิทยาลัยชีวิตที่รองรับกลุ่มประชากรในชนบทไทยนั้นน่าสนใจมากๆ ครับในทรรศนะของผม พบกันอีกในเทอมหน้า ซึ่งผมดูรายวิชาและหลักสูตรแล้ว น่าสนุก น่าสนใจมากครับ ฝากเพื่อนๆ ติดตามด้วยครับ
ไปถึงคุณเพ็ญ กับน้องๆ อีกหลายคนรอทานข้าวกลางวันด้วยกันที่ ได้ออเดอร์กับข้าวไว้ล่วงหน้าแล้วด้วยครับกับคุณเพ็ญทาง facebook แล้วว่าอยากกิน ผัดพริกถั่วแบบไม่ต้องใส่เนื้อหมู และก็ไข่เจียว เนื่องจากในระยะหลังผมเริ่มสนใจทานอาหารมังสาวิรัติมากขึ้น ก็เรียกว่าปัจจุบันนี้ผมทานมังสาวิรัติ 33-50% น่าจะได้แล้วมั้งครับ และยังมีขนมจีนน้ำยาด้วยจึงกินอีกนิดประมาณครึ่งจับครับ แต่ก็เท่ากับว่ากินเกินโควต้าข้าวกลางวันครับ
กำลังโยกหลัง โยกหน้า เลยครับ
มาถึงก็รีบทานข้าวกลางวันก่อนสอนครับ นักศึกษารอทานด้วยกันอยู่ครับ
วันนี้ตามหลักสูตรจะเป็นการคุยกันระหว่างอาจารย์กับนักศึกษา ถึงบทเรียนที่ผ่านมาทั้ง 4 บท และเสวนากันถึงการบ้านเดี่ยวในหัวข้อ "การจัดการสิ่งแวดล้อมที่อยู่อาศัยของข้าพเจ้า" โดยผมได้ให้นักศึกษาทุกท่านได้เล่าถึงการจัดการฯ ในบ้านของตัวเอง ก็พบปัญหาหลากหลาย ของแต่ละครอบครัว รวมทั้งปัญหาจากเพื่อนบ้าน และบางท่านก็เป็นปัญหาของเพื่อนบ้านเสียเองก็มีครับ
ในช่วงการมอบหมายการบ้านนั้น ก็มีงานกลุ่มของมหาวิทยาลัยอยู่ด้วย ก็น่าดีใจที่นักศึกษากระตือรือล้นที่นัดกันมาทำงานกลุ่ม อีกทางหนึ่งผมคิดว่ารีบทำก็ดีครับ จะได้ไม่ค้างเนื่องจากยังมีอีกหลายวิชาที่คงต้องทำงานกลุ่มส่งทางมหาวิทยาลัยเช่นกัน
กำลังแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอยู่ครับ
มีแนะนำบ้างเป็นบางกรณี
ในขณะที่พูดคุยแลกเปลี่ยนกับทุกคนนั้น ผมแว๊บแวบในสมองเลยว่า คล้ายๆ กับที่ผมกำลังเรียนปริญญาโท ที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ แอบนึกไปถึงว่า หากทางมหาวิทยาลัยซึ่งมีการกำหนดคุณภาพทางการศึกษามาแล้วนั้น สามารถที่จะควบคุม และรักษาคุณภาพไว้ได้ มหาวิทยาลัยชีวิตที่รองรับกลุ่มประชากรในชนบทไทยนั้นน่าสนใจมากๆ ครับในทรรศนะของผม พบกันอีกในเทอมหน้า ซึ่งผมดูรายวิชาและหลักสูตรแล้ว น่าสนุก น่าสนใจมากครับ ฝากเพื่อนๆ ติดตามด้วยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น