สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้เป็นวันที่ผมฝันใฝ่มากๆ ครับ เพราะว่าเป็นวันที่จะได้พาชาวต่างชาติกลุ่ม BangkokVANGuards ไปสำรวจในการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยเรื่องการฟื้นฟูอาชีพครับ คือถือว่าใฝ่ฝัน หมายถึงอยากมีฝรั่งนั่งใกล้ๆ นะครับ แล้วแบบว่าก็คุยภาษาอังกฤษกับเขาครับ ก็พูดไม่เก่ง เออ..เออ...อา...อา... อยู่นั่นละครับ แต่ก็อยากพูดกับเขานะครับ เห็นเขาพยายามตั้งใจฟังแล้วก็พอมีกำลังใจมั่วๆ ไปก่อนครับ
สืบเนื่องจากครั้งก่อนที่ได้คุยกับคุณไมเคิล และคุณคริสติน ที่เซ็นทรัลเวิร์ด ถึงโครงการต่างๆ และคุณไมเคิล+คุณคริสติน สนใจโครงการถุงยังชีพถาวรฯ ที่ไปสนับสนุนผู้ประสบภัยในจังหวัดชัยนาท ในการประกอบอาชีพ เพื่อให้พ้นจากภาวะหนี้สิน ที่สำคัญหากเกิดภาวะภัยพิบัติก็น่าจะยังสามารถดูแลตัวเองได้ หากพ้นภาวะหนี้สินได้ ไม่ต้องรอคอยถุงยังชีพ (ชั่วคราว) จากใคร อาจจะยังเป็นกำลังสำคัญในการช่วยผู้อื่นได้อีกด้วย
เนื่องจากโปรแกรมสำรวจวันนี้ยาวมากครับ ผมยังเหนื่อยไม่หายเลยพอนึกถึงทีไร (แอบเขียนบทความเกี่ยวกับการแก้ปัญหาเฉพาะสำหรับคนพิการรุนแรง ตอนเจออากาศร้อนๆ ด้วยครับ) ดังนั้นในตอนที่ 1/2 นี้ก็จะเน้นการสำรวจในส่วนการส่งเสริมการท่องเที่ยวนะครับ เพราะคุณไมเคิล กับทางกลุ่ม อยากจะลงที่สถานีรถไฟ (ตาคลี) แล้วขี่จักรยานมายังพื้นที่ภาคเกษตร ที่กลุ่มจะมาลงพื้นที่จริงในการปลูกข้าว แล้วถึงจะไปพักที่โฮมสเตย์ แล้วจึงมีกิจกรรมอื่นๆ ต่อในวันรุ่งขึ้น ก็ผมถือโอกาสพาเพื่อนๆ ทัวร์ตามภาพ เลยนะครับ
จากซ้ายมาขวา คุณรูบี้ คุณคริสติน พี่ดวงพร เจ้าของรีสอร์ท คุณไมเคิล
ขอเล่าอีกนิดนะครับ เนื่องจากคณะสำรวจไม่มีคนเก่งภาษาอังกฤษเลย แค่พอกร้อมแกล้ม คุณมล จึงเป็นธุระให้ติดต่อคุณรูบี้มาช่วย ขอบอกว่าคุณรูบี้เก่งมาก พูดไทยชัดมาก (แอบนึกถึงเว็บที่ตัวผมเองทำเพื่อช่วยคนไทยในการหัดฟังฝรั่งพูดสำเนียงอเมริกัน แวะเยี่ยมชมได้นะครับ) หลังจากทานข้าวเชฃ้าที่บ้านพี่ดวงพร ก็ไปแวะที่รีสอร์ทน้องกานต์เป็นที่แรก ใกล้บ้านพี่ดวงพรด้วยครับ ติดกับแม่น้ำน้อยเลยครับ
บรรยากาศภายใน น่าอยู่มากครับ
มุมพักผ่อนกลางลานใกล้บริเวณด้านหน้าของรีสอร์ทครับ
ภายในรีสอร์ทครับ
เสร็จจากรีสอร์ทน้องกานต์ ก็รีบไปที่ศาลากลางจังหวัดชัยนาท เพื่อเข้าพบคุณองอาจ หลำอุบล (ซึ่งเป็นรุ่นพี่บางมดรุ่น 1 ของผมด้วยครับ ส่วนผมรุ่น 31 ครับ) ท่านเป็นราษฎรอาวุโสของจังหวัดชัยนาท ที่ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดได้จัดห้องส่วนตัวเอาไว้ที่คุณองอาจ ได้ทำงาน เรานั่งคุยกันตามแผนที่จะไปดูสถานที่ท่องเที่ยว คือไปที่สวนนกชัยนาท - เขื่อนเจ้าพระยา - รีสอร์ทแห่งที่ 2 - ทานข้าวกลางวัน - พื้นที่เกษตรผู้ประสบภัย - สถานีรถไฟตาคลี - พื้นที่เกษตรผู้ประสบภัย - บ้านพี่ดวงพร - กลับกรุงเทพฯ
มาถึงสวนนก ชัยนาท ทางสวนนกได้จัดรถไฟฟ้ามารับเพื่อนชมรอบสวนนก ดังนั้นผมจึงต้องนั่งรถไฟฟ้าด้วยครับ โดยมีพี่หนุ่ม (รุ่นพี่ฟิสิกส์ 14 บางมด) นั่งประกบข้างๆ ครับ เพราะผมเกรงว่าจะเอนไปมาได้ (ผมขอเขียนบทความต่างหากเรื่องนี้นะครับ) ส่วนทั้ง 3 คน คุณรูบี้ คุณไมเคิล คุณคริสติน นั่งข้างหน้าทั้งหมดครับ พี่ดวงพรก็นั่งประกบผมด้วยครับอีกข้าง และเชิญพี่องอาจ มานั่งร่วมกันด้วย ด้านท้ายช่วง 3 ก็มีคณะเลขาฯ ของพี่องอาจ นั่งมาด้วยครับ
นำภาพบรรยากาศเท่าที่กล้องผม ที่ทางพี่หนุ่มและพี่ดวงพร ช่วยถ่ายให้ มาฝากเพื่อนๆ ดูนะครับ หากได้ภาพจากกล้องของพี่ดวงพร พี่หนุ่ม และคุณไมเคิล มาในภายหลังจะนำมาฝากเพิ่มเติมนะครับ
ภาพถ่ายตอนจะกลับแล้ว ขอบอกว่า ร้อนมากๆ ครับ ตามอ่านการจัดการความร้อนได้ที่ลิงก์นี้นะครับ ว่าผมจัดการกับความร้อนอย่างไร จากสวนนกเราก็รีบไปดูรีสอร์ทแห่งที่ 2 แล้วรีบไปทานข้าวกลางวันกันครับ อาหารอร่อยมากๆ ครับ ชมกันทุกคนนะครับ แล้วพี่องอาจ กับพี่ดวงพร ก็ต้องแยกกับเราตรงนี้ เนื่องจากมีภารกิจสำคัญอยู่ก่อนแล้ว แต่เราก็ได้อาจารย์วิสิทธิ์ และพี่เพ็ญศรี มาเสริมแทนตามที่พี่ดวงพร ได้วางคิวเอาไว้ครับ ติดตามอ่านตอนที่ 2/2 นะครับ กับเนื้อหาหลักๆ ที่ทางคุณไมเคิล คุณคริสติน และคุณรูบี้ ตั้งใจมาสำรวจโดยตรง และก็เกิดปัญหาขึ้นนะครับ ปัญหาอะไร แล้วทำไมถึงเกิด แล้วผมจะต้องแก้ปัญหาอย่างไร ตามอ่านกันนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น